Anlar

Eğer, yeniden başlayabilseydim yaşamaya,

İkincisinde, daha çok hata yapardım.

Kusursuz olmaya çalışmaz, sırtüstü yatardım.

Neşeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar,

Çok az şeyi

Ciddiyetle yapardım.

Temizlik sorun bile olmazdı asla.

Daha çok riske girerdim.

Seyahat ederdim daha fazla.

Daha çok güneş doğuşu izler,

Daha çok dağa tırmanır, daha çok nehirde yüzerdim.

Görmediğim bir çok yere giderdim.

Dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye.

Gerçek sorunlarım olurdu hayali olanların yerine.

Yaşamın her anını gerçek ve verimli kılan insanlardandım ben.

Yeniden başlayabilseydim eğer, yalnız mutlu anlarım olurdu.

Farkında mısınız bilmem. Yaşam budur zaten.

Anlar, sadece anlar. Siz de anı yaşayın.

Hiçbir yere yanında termometre, su, şemsiye ve paraşüt almadan,

Gitmeyen insanlardandım ben.

Yeniden başlayabilseydim eğer, hiçbir şey taşımazdım.

Eğer yeniden başlayabilseydim,

İlkbaharda pabuçlarımı fırlatır atardım.

Ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayaklarla.

Bilinmeyen yollar keşfeder, güneşin tadına varır,

Çocuklarla oynardım, bir şansım olsaydı eğer.

Ama işte 85’indeyim ve biliyorum…

ÖLÜYORUM…

Jorge Luis BORGES

Hayatta “Keşke” lerin yerine “İyi ki” leri koyabilmek…

Eskiden hep “KEŞKE” diye başlardım cümlelere..

Keşke şu olsa, bu olsa..

Hep bir doyumsuzluk, hep bir tatminsizlik hakimdi bünyemde.

İnsanın genel yapısında da var.

Bende yok demeyin, hepimizde var aslında…

İnsan olmak böyle birşey zaten, doğru ve yanlışlarıyla güzel bir şey insan olmak…

Ne oluyor, neden oluyor ve nasıl oluyor bilmiyorum.

Fakat neden sonra zamanla öğreniyor insan, düşünüyor, sorgulamaya başlıyor.

Zamanın kıymetini o zaman fark edebiliyor aslında.

Elimizden akıp giden ve en değerli hazinemizin zaman olduğunu…

En değerli hazinemiz zamandır dedim doğrudur.

Neden derseniz insan elindeki servetini kaybedebilir.

Çok çalışırsa o serveti tekrar kazanmak için zamanı olur fakat geçen zamanı geri getirebilir mi ?

İşte bu sorular kafanızı kurcalamaya başladığı zaman siz de bir noktaya ulaşmışsınız demektir.

Hayatımdaki o kadar zamanı ” Keşke ” boş geçirmeseydim de şunu yapabilseydim demeye başlıyorsunuz…

Çok geçmiyor bu soruların üstünden gelmeye ve öğrenmeye başlıyorsunuz hayatınızda

“ İyi ki ” lere yer vermeye…

Ben ” İyi ki ” boş boş vakit geçirmişim diyebilenlerdenim mesela…

” İyi ki ” zamanında aylak aylak gezmişim…

Ders çalışmak yerine ” İyi ki ” futbol oynamışım arkadaşlarımla…

” İyi ki ” canım istediğinde müzik dinlemişim…

” İyi ki ” o kadar ülkeyi gezmişim…

” İyi ki ” o kadar dost edinmişim hayatta…

” İyi ki ” bu kadar çok şeyi bu kısa yaşamıma sığdırabilmişim…

Neden mi ?

Hayatta zamanın değerini, yapmam gereken bir çok  şeyin olduğunu, daha aslında hiçbirşey

bilmediğimi ve öğrenmeye aslında ne kadar aç olduğumu bu sayede öğrendim çünkü…

Hayatta “ Keşke ” ler azalıp “ İyi ki ” ler çoğalınca sizde anlayacaksınız…

Herşey bir sebep için oluyor bu hayatta… Siz ne sebep olduğunu anlayana ve çözene kadar hayat geçip gidiyor.

Anlamaya çalışmak yerine yaşamaya bakın. Akıntıya kürek çekmek yerine nehirde onun götürdüğü yere gidin…

O yüzden hayatınızda karşınıza çıkan olayları “ Keşke ” ler ile değil “ İyi ki ” ler ile karşılayın.

Hayatın size ne planladığını ve hangi an size nasıl bir hediye vereceğini asla ama asla bilemezsiniz…

Işık ve sevgi daima yanınızda olsun.