Ağustos Böceği ile Karınca…

 

Hikâye budur ya; La Fontaine fabllarında hayvanları konuşturup, bir hikâyesinde Ağustos böceği ile karıncayı karşı karşıya getirir.

Karınca çalışkan, takım oyununa yatkın, kendi yükünün 30 katı yiyeceği bile taşıyabilen, yaz günü kış için yuvasına yemek stoku yapan, devamlı çalışan ve yorgunluk bilmeyen bir karakterdir.

Ağustos böceği ise sorumsuz, kış için hazırlık yapmayan, genelde bireysel takılan, saz çalıp eğlenen, geleceğini veya kış aylarını pek de düşünmeyen bir karakterdir.

Yaz bitip, Kış kapıyı çalınca, Ağustos Böceği aç kalıp yemek için Karıncanın kapısını çalar.

Hepimiz bu hikâyeyi dinleyerek büyüdük.

Geçenlerde gerçek hayatta bunun doğru olmadığı açıklandı.

Çünkü yapılan araştırmalara göre, ağustos böceği, 17 sene toprak altında kaldıktan sonra sadece 4 hafta eş aramak için toprağın üstüne çıkan bir hayvanmış.

Ağustos ayından sonra hayatta kalamadığı için de kış için herhangi bir hazırlık yapmasına gerek kalmıyor.

Her Hikâyenin bize verdiği dersler vardır.

Burada birinci çıkarılması gereken ders; her anlatılan hikâyeye araştırmadan ve sorgulamadan inanmamaktır.

Bize öğretilen her yeni bilgiyi, körü körüne doğru kabul etmektense, ilk önce araştırmak ve sonra doğruluğunu kabul etmek gerekmektedir.

İkinci çıkarılması gereken ders ise hayatta hepimizin önyargılı olduğudur.

Hayatta bizi belki de hepimizde olan ve kolay kolay kurtulamadığımız en önemli duygusal kanı veya yargı…

Bazı insanları daha tanımadan sadece onlarla alakalı ufak bilgi kırıntıları ile o insanlar hakkında bir şeyler bildiğimizi sanabiliyoruz. Onların hayatlarının nasıl olduğu ve hatta bazı davranışlarını neden yaptıklarını bile bildiğimizi sanıyoruz.

Platon der ki:

“Hiç kimseyi, başkalarının anlattığı hikâyelere göre yargılama.”

Benim çok sevdiğim bir laftır.

Çünkü: Hikâyeyi her anlatan, farklı bir bakış açısı ve farklı bilgiler ile hikâyeyi size anlatır. Dolayısıyla sizde aynı hikâyeyi farklı kişilerden dinledikçe, anlatan kişiye göre bakış açınızı ve fikirlerinizi değiştirebilirsiniz.

Bir Kızılderili atasözü der ki:

“Bir insanı anlamak istiyorsan, gökte üç ay eskiyene kadar onun ayakkabılarıyla dolaşmalısın.”

Size önerim: bir kişi veya bir olay hakkında fikir sahibi olmadan, ilk o olayı veya kişiyi kendiniz araştırın.

Sonra önyargılarınızı bir kenara bırakıp hikâyeyi farklı masalcılardan dinleyin ki, her yeni dinlediğiniz hikâyede farklı bakış açılarını ve farklı detayları keşfedebilin

Albert Einstein der ki:

” Önyargıları yok etmek, atom çekirdeğini parçalamaktan daha zordur. ”

Önyargı; sizlerin hikâyelerinde masal kahramanına vurduğunuz zincirlerinizdir.

Önyargılarınızdan kurtulursanız, hikâyelerinizdeki zincirlerinizden de kurtulursunuz.

Önyargısız olarak, kendi hikâyenizi yazabilmeniz ümidiyle…

İgal

YAŞAMAK

Evet, geldik Mart ayına.

Mart ayı sizler için seçtiğim Misafir Blogger: Yeşim Mutlu nam-ı diğer YSM

Kendisini dört seneye yakın bir zamandır, keyifle sosyal mecralardan takip ediyor ve hayranlık duyuyorum.

Neden mi?

Çünkü:

Yeşim Mutlu: İlk başta  3 çocuğa sahip süper bir anne,

Aynı zamanda; İyi bir doğum fotoğrafçısı ve fotoblogger;

ve buna ek olarak ta birçok sosyal sorumluluk projesinin de gönüllüsü ve öncüsü…

Kendisinin bitip tükenmek bilmeyen hayat enerjisi ve deneyimleri bana hep ilham olmuştur.

Bu yüzden kendisinden yaşam ve deneyimler üzerine bir yazı rica ettim.

Yeşim  de beni kırmadı ve hemen “Yaşamak” başlıklı yazısını yolladı.

Ben yazıyı çok çok beğendim  ve  YSM’ye tekrar teşekkür etmek istiyorum.

Yaşamak isimli yazıyı beğeninize sunarım:

“YAŞAMAK”

“Yaşamımda var olan var olmuş ve var olacak yaşamlara…

Yaşam keyiftir. Nasıl, ne için, ne zaman ve nerede yaşamak önemli değil; sadece yaşamaktır önemli olan.

Kavurucu sıcaklarda birdenbire yağmurun yağması; kaybedilen sevgilerin ilk kez okunan satırlarda bulunmasıdır yaşamak. Hayaller gökyüzüne bırakılırken; ulaşılmaz sanılan dağın tepesinde insanın kendini bulmasıdır yaşamak. Serseri yalnızlıklarda sessizliğin sevişmesi, keşfedilmemiş ülkelerde dilini anlamadığın insanların arasında dolaşmaktır yaşamak. Sessiz geceyi bölen çığlıkla yeni doğan bebeğin ağlamasıdır yaşamak. Her şeyi akışına, oluruna bırakmaktır yaşamak, yolunu bulan su misali…

Dünyaya gelmenin ne anlama geldiğini öğreten duygudur yaşamak.

Yaşamak sadece yaşamaktır.

31/08/2003” de yazmışım yıllar önce. Yayınlayıp yayınlamadığımı bile hatırlamıyorum. Günlüğümden çektim çıkarttım satırlara taşıdım.

Yazdığım yazının üzerinden tam 11 sene geçmiş. Az önce yeniden okudum. Düşüncelerim de değişiklik var mı sorguladım. Konu hayat üzerine yazmak olunca kendimden kopya çekmek istedim. Malum hepimiz kendi hayatımızın başrolündeyiz. Bazıları hayatlarını yaşarken bazıları da hayatlarını uydururlar. Baktığınızda ikisi de “hayat hikâyesi” olarak gözükür. Ama asıl önemli olan hayatı uydurmak değil, yaşamak.

YSM olarak hayatı dolu dolu yaşamak gerektiğine inanan bir kadınım. Belki de bu yüzden hayatı kaçırıyorum duygum yakamı hiç eksik bırakmaz. Yapmak istediklerim o kadar çokken hayatın bana sunduğu sorumluluklar ve zaman. Kendimden bir kaç tane olsa dediğim çok olur. Oysa hangimiz istemez ki birimiz çocuklarla ilgilenirken diğeri konsere, filme, tiyatroya gitsin. Birimiz çalışırken diğeri dünyayı gezsin. Yani konu yaşamak olunca o kadar çok yaşam var ki. Ama ne yapıyoruz sadece yaşıyoruz.

42 yıllık hayatımda öğrendiğim eskiden de yazdığım gibi her şeyi akışına bırakarak yaşamak gerekiyor. Olduğu gibi olanı kabullenmek olmayan içinde üzülmemek. Çünkü biliyoruz ki bir şey olmuyorsa da bizim hayrımıza.

İnsan zaman ile öğreniyor bunları. Bu satırları okuyan gençler yazdıklarımı anlamlı bile bulmayabilir. Zaman hızlı tüketim ve sosyal zamanlar. Ama unutulmamalı ki tek bir an var o da içinde bulunduğun an. Bu sebeple içinden geldiği gibi, kendi mutluluğunu yaratmaya yönelik olacak yaşamak. Çok zor da diyebilirsiniz. Evet, çok zor ama şu hayatta ne kolay ki. Oyun oynamak için bile yerinizden kalkıp ya oyuncağı almak ya da bilgisayarınızı televizyonunuzu ya da mobil cihazlarınızı açmak zorundasınız. Yani her şey istemekle başlar.

Yaşamak, iyi ve mutlu yaşamak bir tercihtir. Siz iyi olmayı ve hayatınız boyunca farkında olarak yaşamayı tercih ederseniz hayatı farklı yaşarsınız. “Mutlu olduğunuz zamanlarda bütün dünyanın çok daha güzel göründüğünü hiç hissettiniz mi? Oysa sizin bakış açınız dışında gerçekte hiçbir şey değişmemiştir…” diyor Judi James. Gerçekten ne kadar doğru değil mi?

Bir yabancı gibi değil de kendi hayatınızı farkında olarak yaşamak gerekir. Herkes kendi tecrübesini tüm bir hayatın tecrübesi olarak sanır. Oysa önemli olan sadece yaşamak ve ruhunu beslemektir. Yaşarken de başkalarının yargılarına takılıp kalmamak gerekir. Önemli olan duyguların özüdür.

Gerisi detay, gerisi hikâye kalır.

Yeşim Mutlu

“Bir Küçük Hayat Öyküsü”

Birçok şey karalıyorum.

Pek azını kaleme dökecek cesareti buluyorum.

Yazmak, kelimelere anlam katabilmek,  zor iş arkadaş.

Çünkü hissettiklerini kalbinden kalemine ve kaleminden sözcüklere dökmen gerek…

Ve eğer karşındakine hissettiremiyorsan sen boşa yazıyorsun arkadaş.

Bugünkü yazım bir küçük hayat öyküsü…

Sanmayın ki size bir hayatı anlatacağım.

Sadece hayat ile alakalı düşüncelerimi paylaşacağım.

Hepimizin yaşadığı sıradan bir hikâye…

Hayat.

Nasıl, neden ve niçin ile başlayan…

Ne zaman ile devam eden,

Ne olacak şimdi sorularıyla olgunlaşan…

Bazen farkında olduğumuz, bazen farkında olmadan yaşadığımız bir hayat öyküsü.

Soruların cevaplarını bulduğumuz, bazen bulamadığımız, hatta bazen soruların bile farkına varılmadan yaşadığımız bir hayat öyküsü.

Sevmenin, sevilmenin, değer vermenin, değer almanın peşine düştüğümüz bir  hayat öyküsü.

Oysa bu öykünün kahramanı siz değil misiniz?

Öyle ise sevmek ve sevilmekten önce kendinizi tanımalı ve sevmelisiniz.

Doğrusu ve yanlışı ile kendinizi sevebilirseniz, diğerleri de peşinden gelecektir.

Bu öykünün kahramanı siz olduğunuza göre soruları kendinize sormalısınız. Vaktinizi kendinize harcayıp kendinize yatırım yapmalısınız. Kendinizi tanıdıkça iyi ve kötü yönlerinizi geliştirebilirsiniz. Gelişim kabul etmek ile başlar. İnsan hatalı olduğunu kabul edebildiği noktada gelişim basamaklarında birinci merdivene çıkmış demektir. Gelişim hayat boyu devam edecek bir süreçtir. Kendinizi geliştirdikçe aradığınız soruların cevaplarını da bulacaksınız.

Hayatınıza bir sürü insan girecek.

Bazısı gelip geçici,

Bazısı arkadaş,

Bazısı dost

Belki bir tanesi Hayat Arkadaşınız olacak.

Mühim olan kendi öykünüzdeki figüranlar ile zaman harcamamaktadır.

Sadece size gerçekten değer veren, hayatınızda kalacağına inandığınız insanlara zaman harcayın. Çünkü diğerleri er ya da geç gidecekler ve sizi çaldıkları zaman ve kayıplar ile baş başa bırakacaklar.

Hayat bir kitap ise; her sayfasını, her paragrafını ve her kelimesini yavaş ve dikkatlice okuyun.

Okuduğunuzu iyi anlayın ve keyfini çıkartın.

Çünkü bu kitabı sadece bir kez okuyacaksınız.

Zaman sizin, Yaşadığınız hayat sizin.

Kendi öykünüzün kahramanı olarak hayatın elinizden kayıp gitmesini beklemeden harekete geçin.

Çünkü eninde sonunda kitap bitecek ve rafa kaldırılacaktır.

İgal Biton